Tuinieren voor (wilde) dieren

Boeken over diervriendelijk tuinieren hadden we al. Barbara Rijpkema gaat in haar boekje nog een stap verder. Ze bekijkt de tuin vanuit het oogpunt van de dieren. Geen flora zonder fauna en in een gezonde tuin gaan de twee nu eenmaal hand in hand. In dit kleurrijke boekje geen tips over hoe je dieren kunt verdelgen, maar des te meer over hoe je ze kunt verleiden om in jouw tuin hun thuis of tussenstop te maken.

‘Zelfs als je maar een paar vierkante meters tot je beschikking hebt, zul je versteld staan van de mogelijkheden voor wilde dieren’, zegt Rijpkema. Bouw een egelwoning of een insectenhotel. De gasten zullen ze weten te vinden. Heb je een tuin als een postzegel? Ook dan kan je broed- en overwinteringsplekken maken. Zelfs een balkon is zo aan te passen dat vogels er graag even aanwippen.

Dus: verban de slakkenkorrels, insectenbestrijders en mierenlokdozen voor altijd uit je tuin en maak er een paradijs voor dieren van. Want, zegt de auteur: ‘Je tuin delen met wilde dieren en van ze genieten als ze de weg naar het voedertafeltje, het nestkastje of de vijver weten te vinden, is het mooiste wat er is.’

Vind je de Atalanta een mooie vlinder? Bedenk dan dat deze trekvlinder brandnetels nodig heeft om zich voort te planten. Kijk hoe een lieveheersbeestje zich tegoed doet aan een luizensnack en geniet van een rondscharrelende egel.

Het boekje neemt je mee langs de seizoenen, te beginnen met de lente. Het is overzichtelijk ingedeeld naar maanden, dieren en bomen en planten in de tuin. Welke haag vinden merels het fijnst om in te nestelen? En welke vogel eet wat wanneer?

Tuinieren voor (wilde) dieren biedt een schat aan tips en ideeën voor een beestachtig mooie tuin. Het is een must read voor iedereen die natuur belangrijk vindt. Het zou op het bureau moeten liggen van alle beleidsmakers bij overheden die zich met stadsinrichting en landschap bezighouden. Woningcorporaties moeten het cadeau doen aan hun huurders.

Zet buzz-woorden als biodiversiteit en duurzaamheid om in actie. Steek ook zelf de handen uit de mouwen, want de natuur kan al beginnen op je eigen drempel.


Tuinieren voor (wilde) dieren - Maak van je tuin een beestenboel
Barbara Rijpkema
112 pagina’s, fullcolour met foto’s en illustraties
KNNV Uitgeverij, www.knnvuitgeverij.nl/NL/webwinkel/0/0/16308

Zwitserlevengevoel

Zwitserland is een paradijs voor dieren. Er zijn weinig plekken op deze aardbol te vinden waar dierenwelzijn zo veel aandacht krijgt. Als Nederlandse dieren zouden weten hoe goed het leven daar is, bestormen ze in rijen van vijf de Gotthard-tunnel.

Geiten, schapen en runderen hoeven er niet 30 (of was het 40?) seconden onverdraaglijke pijn te lijden, nadat iemand hun halsslagader heeft doorgesneden. De rituele slacht is er al sinds 1892 (en nee, dit is geen typefout) verboden.

De Zwitserse overheid heeft per wet geregeld dat dieren recht hebben op contact met hun soortgenoten. Geen eenzame en depressieve hamsters, paarden of vogeltjes in der Schweitz.

Sportvissen? Het is verboden. Tenzij je het beest daarna opeet. Voor Cesar Millan valt er in de Alpen ook al niets te rehabiliteren: elke hondeneigenaar volgt verplicht een cursus hondenpsychologie.

Maar nu heeft mijn Zwitserlevengevoel toch een klein deukje opgelopen. Want zijn de melkkoeien in de alpenweiden straks ook nog gelukkig? In plaats van de traditionele koeienbel krijgen de dames nu een hightech sensor om de nek. En eentje in hun genitaliën. Au!!

Met de nieuwe uitvinding stuurt de koe een sms aan de boer als haar hormonen gaan opspelen. Die kan dan een insemineermachine laten aanrukken.

De reden voor deze weinig romantische uitvinding? De Zwitserse melkmeisjes zijn tegenwoordig minder vaak tochtig. Zonder tocht, geen bevruchting. Zonder kalveren geen melk. En dat juist nu de ‘tederste verleidingen’ niet aan te slepen zijn. Met 11,4 kilo per persoon per jaar is de Zwitser de chocoladeverslinder van Europa.

Overigens kan een beetje boer met het blote oog ook wel zien of de dames er klaar voor zijn. Maar ja, da’s lastig, en het kost tijd. Zeker met al die bergweggetjes. Met dit nieuws heeft het romige alpenreepje voor mij toch iets van zijn glans verloren.