dinsdag 21 augustus 2012

Ezellief en -leed


Even waan ik me in een aflevering van Animal Cops Houston. De tranen prikken achter mijn ogen als ik naar de hoeven van de stakker voor me kijk. Hoe kan iemand een dier, zijn dier, zo laten lijden?

De hoeven van ezel Goliath zijn zo ver uitgegroeid, dat hij op groteske Arabische pantoffels lijkt te staan. Wanstaltig krullen de punten van zijn ‘slippers’ omhoog. Het is een wonder dat hij nog kan lopen.

Weggooiertjes’, noemt de eigenaar van de Ezelshoeve ezels als Goliath en Imma.

Ze vonden vader en dochter in een bos net over de grens, waar ze aan een boom gebonden stonden. De zwaar verwaarloosde ezels waren angstig en volledig uitgeput toen in de veilige Ezelshoeve aankwamen.

Goliath heeft een blik in zijn ogen die je vaak ziet bij mishandelde en verwaarloosde dieren. Gelatenheid, in een poel van onverholen verdriet en pijn. Maar ook een sprankje hoop, dat iemand hem zal helpen.

Lijdzaam laat Goliath toe dat zijn operatiewond ontsmet wordt. De hengst is pas geleden gecastreerd. Pas als hij volledig hersteld is, kan een hoefsmid aan de slag met zijn voeten. Het corrigeren van zijn hoeven en de stand van zijn poten wordt een langdurig en pijnlijk proces.

Zo langdurig en pijnlijk, dat je bijna zou wensen dat hun eigenaar zelf even kan voelen wat hij de dieren heeft aangedaan. De dieren die van hem afhankelijk waren. Twee maanden rondlopen op meerdere maten te kleine schoenen lijkt een zeer milde straf.

Met veel TLC worden ook Goliath en Imma weer opgelapt. Zodra het kan mogen ze zich aansluiten bij de kudde. Opeens moet ik denken aan iets anders wat ik ooit hoorde op Animal Planet: ‘Een paard gaat voor voedsel; een ezel voor liefde.’

Ze zijn op de Ezelshoeve op de juiste plaats, want het is voor alles een plek vol liefde, hoop en plezier. Liefde die mensen bindt aan ezels en mensen aan mensen. Deze dierlievende dame en haar twee vriendinnen prijzen zich gelukkig dat ze er een dag hebben mogen meehelpen.

En Goliath? Ook hij zal het ongetwijfeld redden. Hij is niet voor niets vernoemd naar een kampioenvechter!


Met dank aan de Ezelshoeve voor de foto.