Shit!

Terwijl de Nederlandse overheid zich graag voordoet als het beste jongetje (of is het meisje?) van de Europese klas, heeft zij voor het derde jaar in rij de EU-richtlijnen voor mestproductie overschreden. De veestapel in ons land produceert jaarlijks 70 miljard kilo mest, wat resulteert in zo’n 175 miljoen kilo fosfaat. Dat is geen mestberg, maar een Mount Everest.

Zou het iets met het aantal dieren in de vee-industrie te maken hebben vraag ik mij af? Moeten we niet eens iets gaan doen aan de productiekant? Nee, vond de vorige minister. De oplossing ligt in de verwerking van de mest. Ze besloot dan ook om nieuwe mogelijkheden voor mestverbranding, verwerking voor energieopwekking en de export van het overschot te stimuleren (= subsidiëren?). Als we dat beter gaan doen, dan kunnen er best nog ‘4 miljoen kippen en 75.000 varkens bij’, vond ze.

Nu denkt staatssecretaris Bleker een nieuw ei van Columbus gevonden te hebben: ander voer. Als we nu maar ander diervoeder gaan gebruiken, dan leidt dat tot minder fosfaatopname en een vermindering van de fosfaatproductie met 10 miljoen kilo, verwacht hij. Mocht hij gelijk krijgen, dan liggen de vergunningen voor nog meer megastallen al klaar. Landbouworganisaties zien zelfs een gouden toekomst voor het mestoverschot. ‘Het buitenland staat te springen om het “bruine goud” van de Nederlandse bio-industrie’, zo beweren zij.

De overheid blijft zoeken naar technologische schijnoplossingen die het mestoverschot moeten beperken zodat de sector kan blijven groeien. Regels zijn er tenslotte om opgerekt of ontdoken te worden nietwaar? Ondertussen worden we jaarlijks bedolven onder miljarden kilo’s shit. Shit die ons land verzuurt, ons grondwater vergiftigt, de kwaliteit van ons drinkwater ernstig bedreigt en de natuur onherstelbaar verandert.

Uiteindelijk is er maar een échte oplossing, en dat is het drastisch verkleinen van de veestapel. Maar dat klinkt de CDA-minister en staatsecretaris waarschijnlijk in de oren als vloeken in de kerk.