zaterdag 29 mei 2010

’s Avonds aan de keukentafel...


‘Papa?!’ ‘Ja meisje.’ ‘Papa, meneer de Uil zegt dat dieren precies als mensen zijn.’ ‘Zei hij dat? Wat een domme uil zeg! Je moet niet alles geloven wat je op televisie ziet hoor! Geloof papa nu maar, dieren zijn níét hetzelfde als mensen. Dieren kunnen niet denken, praten of voelen. Hebben we dat pas niet in de Bijbel gelezen?’

‘Ja maar papa, meneer de Uil zegt ook dat dieren mensenwensen hebben en mensenstreken!’ ‘Amelie! Nu is het genoeg geweest met al die malligheid. Uit die televisie. Onmiddellijk! Het zijn allemaal fabeltjes. Je weet wat ik eerder heb aangegeven: God heeft me zelf verteld dat het goed is dat mensen over dieren heersen.’

‘Tante Glossy, oeps, tante Gerda zei pas in de krant dat varkentjes ook een, euh, in-trin-sieke waarde hebben. Wat betekent dat papa?’ ‘Dat betekent dat varkentjes het héél fijn vinden om zo snel mogelijk héél groot te worden, zodat ze per kilo mogen knallen in de supermarkt. Geloof me kind, dat is de droom van elk klein varkentje.’

‘Geloof me lieve kind, dieren hebben echt een heel fijn leven. Wist je bijvoorbeeld dat kleine geitjes en lammetjes heel veel van de wereld mogen zien? Ze gaan gezellig met z’n allen op reis in een auto, héél ver weg. Helemaal naar waar de zon altijd schijnt! En daar mogen ze eten zijn voor hongerige kindertjes. Is dat niet mooi? En nu je spekjes opeten!’

‘Papa...?’

‘Potjandikkie Amelie! Papa wordt zó moe van al die vragen. Weet je dan niet dat ik op een missie ben om Nederland te redden? Papa doet Gods werk en ik heb wel belangrijkere dingen te doen dan naar de vragen van eigenwijze kleine meisjes te luisteren. En je weet wat papa doet met meisjes die hun snaveltjes niet willen houden... .’

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Je beste tot nu toe!

Aldert zei

Leuk gevonden en kortweg Dekker. -:))
Groeten
Aldert