Broodje poep

‘Eat my shit’ was wel de belangrijkste zin in de film The Help. Voor wie hem niet gezien heeft, een fragmentje. Poep. Mensen koken er hun potje op, smeren het op de muur of in hun haar. Maar poepeters, of fecalo’s op z’n Van Kooten en De Bie’s, zijn onder de menselijke soort misschien uitsluitend, en ook daar sporadisch, te vinden achter gesloten deuren van inrichtingen.

Voor sommige dieren is poep eten wel doodgewoon, bijvoorbeeld voor gorilla’s, konijnen en cavia’s. En wat te denken van de mestkever? Voor onze huisdieren vinden we het alweer een minder smakelijk idee. Honden die graag drollen eten sturen we liefst linea recta naar therapie.

Dat de ene poep is de andere niet is bewijst professor An Ynashi. Hij hoopt een van China’s nieuwe rijken te worden met zijn pandapoepthee. Zijn theeplanten worden uitsluitend bemest met – u raadt het al – pandakeutels.

Het lukt hem vast want niets is te gek in de wereld der delicatessen. De koffiebranche weet dat allang. Daar komen de meest exclusieve boontjes uit het achterwerk van een civetkat. De door de kat uitgepoepte waar brengt al gauw tussen de 200 en 750 euro per kilo op.

Wat heeft dit stukje te maken met dierenwelzijn hoor ik je denken? Nou, helemaal niks. Maar Ome Willem is er wel heel beroemd mee geworden...